Wydawca treści Wydawca treści

Surowiec do wszystkiego

W erze szkła, aluminium i krzemu można by odnieść wrażenie, że drewno jest passé. Nic bardziej mylnego! Gdziekolwiek się znajdziemy, na pewno wokół nas będzie wiele przedmiotów, które nie powstałyby bez użycia drewna.

Szacuje się, że współcześnie ma ono ok. 30 tys. zastosowań: drewno i materiały drewnopochodne są wykorzystywane m.in. w budownictwie, górnictwie, energetyce, do produkcji maszyn rolniczych i przemysłowych, podłóg, mebli, płyt, papieru i opakowań, narzędzi, instrumentów muzycznych, sprzętu sportowego, zabawek czy materiałów biurowych.

Szacuje się, że współcześnie drewno ma ok. 30 tys. zastosowań

Pochodzenie, sposób pozyskania i właściwości fizyczne drewna sprawiają, że jest najbardziej naturalnym i przyjaznym materiałem, który wykorzystujemy na tak wielką skalę. Jest niezbędnym elementem modnego dziś życia w stylu „eko", w harmonii z naturą i w zdrowiu. W obliczu zmian klimatycznych ważne jest też to, że nie tylko żywe drzewa wiążą  znaczne ilości dwutlenku węgla. Wielkim magazynem CO2 są również produkty z drewna.

Im bardziej rozwinięta i nowoczesna gospodarka, tym więcej drewna potrzebuje. W ciągu ostatnich dwóch dekad zużycie drewna w naszym kraju wzrosło aż dwuipółkrotnie. W 1990 r. Polak przeciętnie zużywał rocznie równowartość 0,4 m sześc. drewna okrągłego, a obecnie – ponad 1 m sześc. Można się spodziewać, że ten wskaźnik jeszcze bardziej wzrośnie – do wartości podobnych jak w innych krajach europejskich (Niemiec zużywa rocznie średnio 1,7 m sześc. drewna, Czech – prawie 1,5 m sześc., Włoch– 1,1 m sześc.).

Dowiedz się więcej o drewnie z książki „Naturalnie, drewno!" (PDF)


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Lasy Nadleśnictwa Mircze podlegają Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Nadleśnictwo Mircze zarządza gruntami na powierzchni 9505,26 ha (wraz ze współwłasnościami).

Typ siedliskowy lasu określa rolę w produkcji leśnej wszystkich gatunków drzew, które mogą występować w danych warunkach siedliska. Obejmuje zespoły leśne reprezentujące różne stadia sukcesji ekologicznej. Typy siedliskowe lasu mogą się różnić składem florystycznym, strukturą, trwałością, żyznością i wilgotnością gleby, klimatem ukształtowaniem terenu i jego budową geologiczną.
Gleby naszych terenów tzw. lasu świeżego należą do typu brunatnych lub skrytobielicowych.
Ważniejszymi roślinami runa leśnego są: marzanka wonna, żywiec cebulkowy, żonkil zwyczajny, perłówka jednokwiatowa i miejscami czosnek niedźwiedzi. W warstwie podszytowej występują: kruszyna pospolita, leszczyna, trzmielina.
W składzie gatunkowym drzewostanów występują jako gatunki główne dąb a także w granicach zasięgu naturalnego buk oraz jako domieszka: grab, brzoza, lipa, klon, jesion, wiąz i jawor.
Grab tworzy zazwyczaj dolne piętro.
Charakterystyczne jest występowanie gatunków kontynentalnych: turzycy orzęsionej, zdrojówki rutewkowatej oraz roślin azoto i wilgociolubnych: pokrzywy, niecierpka pospolitego, kopytnika, bodziszka cuchnącego, gwiazdnicy wielkokwiatowej, jaskra owłosionego, czartawy pospolitej.
Wiosną kwitną i zawiązują liście tzw. neofity rozwijające kwiaty przed rozwojem liści drzew i krzewów. Jest to głównie zawilec gajowy tworzący białe dywany, przylaszczka, groszek wiosenny i fiołek leśny.
Pozostałe rośliny rozwijają się pod okapem ulistnionych warstw drzew i krzewów.