Wydawca treści
Psie zaprzęgi
Błękitne niebo. Wzdłuż drogi stoją rzędy drzew w białych czapach. Spod płóz sanek, ciągniętych przez dwie pary puszystych psów, pryskają w górę kawałki zmrożonego śniegu. Człowiek stojący na sankach krzyczy w niezrozumiałym języku. To nie jest obrazek z dalekiej Laponii, ani ekranizacja książki Jacka Londona, ale coraz częstszy widok w naszym kraju.
Psie zaprzęgi, bo tak należy nazywać dyscyplinę oficjalnie zarejestrowaną przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, zdobywają w Polsce coraz większą popularność. I nie chodzi tutaj tylko o profesjonalistów zrzeszonych w klubach i biorących udział w zawodach na całym świecie, ale o ludzi, którzy kochają psy, ruch i przyrodę, a traktujących ten sport jako rekreację jest coraz więcej. Szczególnie, że to doskonały sposób na spędzenie wolnego czasu w lesie, ze swoimi czworonogami.
Bieszczady - stolicą
Choć polskie zimy charakterem odbiegają od tych z Północy, to i w naszym kraju z powodzeniem można jeździć psimi zaprzęgami. Świadczyć o tym mogą nie tylko sukcesy polskich maszerów (maszer to osoba prowadząca zaprzęg) w zawodach Pucharu Świata, Mistrzostw Świata, czy Europy, ale i coraz większa liczba takich imprez organizowana u nas.
Mało który region nadaje się do tego tak dobrze jak polskie góry. Stolicą sportów zaprzęgowych są Bieszczady, nazywane polską Alaską. Od dziesięciu lat w Baligrodzie odbywają się zawody o nazwie „W Krainie Wilka", są też nieco młodsze: „W Krainie Żubra" - w Lutowiskach i „W Kresowej Krainie" w okolicach Lubaczowa. Przyciągają coraz większe rzesze spragnionych rywalizacji zawodników, ich czworonogów oraz widzów. – Z roku na rok zwiększa się popularność tej dyscypliny - mówi Andrzej Ratymirski, założyciel i prezes rzeszowskiego Klubu Sportowego Psich Zaprzęgów „Nome", który od wielu lat jest współorganizatorem zawodów. – Niektórzy, by kibicować, przyjeżdżają nawet z odległych miejscowość.
Bieszczadzkim zawodom kroku stara się dotrzymać Polana Jakuszycka, gdzie co roku gości „Husqvarna Tour". – Nasza impreza jest bardzo widowiskowa – mówi Zyta Bałazy, nadleśniczy Nadleśnictwa Szklarska Poręba, po terenach którego przebiega większość tras. – Ale i w Górach Izerskich jest pięknie.
Zawody psich zaprzęgów promują dyscyplinę, poszczególne regiony Polski i jej przyrodę, integrują lokalne społeczności. Pętle tras przebiegają przez ośnieżone grzbiety gór i lasy. W ich wytyczaniu i organizowaniu zawodów często biorą udział nadleśnictwa. – Psim treningom służą akurat nieczynne drogi i szlaki zrywkowe. Na naszym terenie, ze względu na różnorodne formy ochrony przyrody, ciężko jest wyznaczyć stałe trasy. Organizatorzy co roku muszą uzgadniać ich przebieg i otrzymywać stosowną opinię od Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska – tłumaczy pani nadleśniczy.
Na sankach przez jezioro
Zaprzęgi to świetny sposób na oryginalną rekreację. – Psy dają doskonałą możliwość obcowania z przyrodą – mówi Jarosław Kemuś, leśniczy, właściciel ośmiu czworonogów rasy husky. Na co dzień kieruje szkółką w Doręgowicach (Nadleśnictwo Lutówko) i dużo czasu spędza w terenie. Twierdzi jednak, że uczuć, które towarzyszą powożeniu zaprzęgiem nie da się porównać z żadnymi innym. Dzikość psów idealnie komponuje się z naturą.
Chociaż mieszka na Pojezierzu Kaszubskim słynącym z łagodnych zim, nie ma problemów ze znalezieniem terenów nadających się do jazdy. – Można też jeździć po powierzchni jezior skutych lodem – tłumaczy. Nocleg przy kilkunastostopniowym mrozie w towarzystwie dziesięciu psów to niesamowite przeżycie. – Człowieka otacza cisza niekiedy tylko przerywana ich tajemniczym wyciem. Wracając z takiej wycieczki, czuję się, jakbym wracał z dalekiej północnej wyprawy – dodaje.
Pasjonaci zaprzęgów podkreślają, że ten sport jest bardzo mocno związany z lasem. Magda Lupakowa jest leśniczką. O psim zaprzęgu marzyła od dzieciństwa, które spędziła w górskiej leśniczówce. – Od najbliższych sąsiadów dzieliły nas trzy kilometry. Zimą widać było świeże ślady wilków. Do tego pokochałam książki przygodowe, szczególnie Londona – wspomina. - Otoczenie sprawiło, że powstało marzenie. Spełniłam je kilkadziesiąt lat później.
Jarosław Kemuś i Andrzej Ratymirski najchętniej trenują w lesie. – Nie wyobrażam sobie jazdy gdzie indziej – mówi pan Jarosław. Jako leśnik postrzega jednak kwestię wjazdu zaprzęgiem do lasu wieloaspektowo. – Powinniśmy powiadomić o tym zamiarze gospodarza terenu, najczęściej leśniczego – tłumaczy. – Dowiemy się wtedy kiedy i gdzie będziemy mogli poruszać się po lesie bezpiecznie.
Maszer, sled i stake-out
Przygodę z zaprzęgami należy zacząć od psa. – Ktoś mądry powiedział, że huskyego się albo w ogóle nie ma, albo ma się ich kilka – mówi z uśmiechem pan Jarosław. Dlatego należy się przygotować na to, że stadko szybko się powiększy. Właściciele psów zwracają uwagę na to, że przed kupnem pierwszego, należy daną rasę poznać, pojechać na zawody, do hodowli, spotkać się z właścicielem zaprzęgu. Należy pamiętać, że psy to nie rzeczy, które można odstawić na bok. Pani Magdalena zwróciła się po poradę do wicemistrzyni świata. – Nauczyła mnie wszystkiego, przede wszystkim właściwego użycia sprzętu. Wiele też dowiedziałam się pracując podczas zawodów jako jej pomocnik.
- Psy wchodzące w skład zaprzęgu tworzą kennel. Ubiera się je w indywidualnie dopasowane szelki - ważne, żeby zwierzęciu nie zaszkodzić. Do nich podpina się sanki, czyli sled, lub - jak nie ma śniegu - wózek. Ceny sprzętu, tak jak we wszystkich sportach, są zróżnicowane. Można go kupić w profesjonalnych sklepach lub wykonać samodzielnie. Przeciętnie kosztuje tyle, co sprzęt narciarski – mówi Andrzej Ratymirski.
Jarosław Kemuś podkreśla, że husky mają zaprzęgi we krwi i z niecierpliwością czekają na start. Psa nie wolno do niczego zmuszać, ma czerpać z wysiłku radość i satysfakcję. – Każdy maszer powinien wiedzieć, czy jego pies się garnie się do biegu, czy tego nie lubi. Zdarzają się i takie wyjątki – tłumaczy.
Od skłonności czworonoga do biegania zależy też długość szkolenia. Zaczyna się od nauki posłuszeństwa. – To bardzo ważne, bo psi zaprzęg prowadzi się tylko głosem – dodaje pani Magda.
Psów nie wolno poganiać, ciągnąć ani zmuszać do biegu. Maszer może w trakcie zawodów startować w wielu wyścigach, one - nie. Po biegu powinny być nakarmione, nagrodzone za wykonaną pracę i odstawione na zasłużony wypoczynek do stake out, czyli przestrzeni dla nich przeznaczonej.
Należy pamiętać o ustaleniu „ w stadzie" odpowiedniej hierarchii. – W obecności psów jem pierwszy, odwiedzający nas gość wita się najpierw ze mną – mówi pan Jarosław. – To czyni ze mnie samca alfa, psy to czują. Bez takiego poważania, można mieć z nimi kłopoty.
Hawk, Fado i Essuna
Oficjalnie uznaje się, że do sanek najlepiej nadają się psy ras północnych: syberian husky, alaskan malamut, pies grenlandzki i samojed.
Mimo różnic w wyglądzie, rasy te mają wiele cech wspólnych. Są wytrzymałe, niewrażliwe na mrozy, dobrze wykorzystują pokarm i szybko regenerują siły. Do ciężkich warunków życia dostosowały się dzięki specyficznej budowie ciała: obfite ciepłe futro i małe stojące uszy pozwalają ograniczyć straty ciepła.
- Husky to psy pierwotne. Mają bardzo silny instynkt stadny, zachowaniem przypominają wilki – mówi pan Jarosław. To pozostałość po trybie życia przodków. Łapane jesienią, zimą ogrzewały człowieka i służyły mu w zaprzęgach. Wiosną żyły na wolności i musiały wyżywić się same. Dlatego jedzą praktycznie wszystko, nawet mrożoną marchewkę. Cechuje je też umiejętność współpracy, zamiłowanie do ciągnięcia sanek i, po prostu, chęć do wysiłku. Wystarczy popatrzeć na zaprzęgi przed startem – psy się wiercą, niecierpliwią, są pełne radości.
Do zawodów dopuszczane są również tzw. greye, czyli mieszanki chartów z wyżłami. – Właściwie do sanek nadaje się każdy pies ważący powyżej dwunastu kilogramów – twierdzi Andrzej Ratymirski. Jarosław Kemuś nie widzi przeciwwskazań do tego, żeby zwykły kundel biegał w zaprzęgu. – Musi być widać, że garnie się do sanek, nie ucieka przed szelkami, a bieg sprawia mu przyjemność – dodaje.
Wszyscy podkreślają, że w psich zaprzęgach nie jest najważniejszy drogi sprzęt i najnowszej generacji wózki czy sanki. – Można jeździć byle czym – twierdzi pani Magda. – Najważniejsze, żeby się ruszyć. Poczuć wolność, mknąc przez zaśnieżony las.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Organizacja nadleśnictwa
Organizacja nadleśnictwa
Zasady prowadzenia sprzedaży drewna
Informacja z sesji publicznego rozstrzygnięcia przetargu uzupełniającego na wykonanie Usług Leśnych 2019-2021.
fot.Paweł Kuniewicz
https://pixabay.com/pl/
Załącznik 3.1. do SWZ pakiet 6.2.1
Nadleśnictwo Mircze jest jedną z 25 jednostek podległych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Położone w 1 obrębie leśnym i podzielone jest na 8 leśnictw .
Regulamin organizacyjny
§ 1
Regulamin organizacyjny nadleśnictwa ustala w szczególności:
1) Postanowienia ogólne dotyczące kompetencji nadleśniczego,
2) Rodzaje podstawowych komórek organizacyjnych oraz ramowe zakresy ich działania,
3) Stanowiska kierowania poszczególnymi komórkami organizacyjnymi.
§ 2
Strukturę organizacyjną nadleśnictwa stanowią:
1) biuro nadleśnictwa, składające się z:
a) działów,
b) samodzielnych stanowisk pracy;
2) leśnictwa
§ 3
1. Nadleśniczy kieruje całokształtem działalności nadleśnictwa na zasadzie jednoosobowego kierownictwa i ponosi za nią pełną odpowiedzialność,
a także reprezentuje nadleśnictwo na zewnątrz.
2. Nadleśniczy wydaje zarządzenia i decyzje obowiązujące na obszarze nadleśnictwa w szczególności ustala, wdraża i aktualizuje regulamin organizacyjny, regulamin kontroli wewnętrznej i regulamin pracy. Nadleśniczy zatrudnia i zwalnia pracowników nadleśnictwa.
3. Nadleśniczy może upoważnić osoby do podejmowania w jego imieniu decyzji w określonych przez niego sprawach.
4. W razie nieobecności nadleśniczego pracą nadleśnictwa kieruje zastępca
nadleśniczego, w razie nieobecności zastępcy nadleśniczego – wyznaczony przez nadleśniczego inny pracownik nadleśnictwa.
§ 4
1.W skład biura nadleśnictwa wchodzą komórki organizacyjne, które realizują niżej wymienione zadania:
1) Działy:
a) Dział Gospodarki Leśnej – kierowany przez zastępcę nadleśniczego.
Do zadań działu w szczególności należy:
realizacja zadań z zakresu nasiennictwa, selekcji, szkółkarstwa, hodowli lasu, ochrony lasu, w tym ochrony przeciwpożarowej, ochrony przyrody, łowiectwa, zagospodarowania, użytkowania i urządzania lasu oraz edukacji. Zastępca nadleśniczego w szczególności nadzoruje i prowadzi sprawy związane ze sprzedażą drewna, obrotem materiałowym, a także dotyczące stanu posiadania, ewidencji lasów i gruntów oraz ich udostępniania; nadzoruje realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki leśnej w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa
(w zakresie powierzonym przez kierownika urzędu administracji publicznej). Prowadzi i nadzoruje całokształt zagadnień związanych z utrzymaniem spójności, funkcjonalności i bezpieczeństwa SILP oraz SILP, z obsługą systemu informatycznego nadleśnictwa i urządzeń peryferyjnych oraz internetowych portali. Wykonuje czynności administratora SILP.
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest
obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia
w celu ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej,
a w sytuacji braku takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu ochronę lasów przed szkodnictwem
b) Dział Finansowo-Księgowy – kierowany przez główny księgowego.
Do zadań działu w szczególności należy:
wykonywanie zadań związanych z prowadzeniem spraw dotyczących gospodarki finansowej nadleśnictwa, kontroli poprawności ewidencji księgowej prowadzonej w ramach kontroli wewnętrznej dokumentów finansowo-księgowych nadleśnictwa, windykacji wszystkich należności. Opracowuje regulamin kontroli wewnętrznej i obiegu dokumentów w nadleśnictwie oraz zestawienia planów finansowo-gospodarczych, prowadzi kasę nadleśnictwa, rachunkowość, nalicza płace pracowników nadleśnictwa, prowadzi sprawy związane z ubezpieczeniami, zajmuje się kontrolą formalno-rachunkową, analizą i sprawozdawczością finansowo-księgową. Wykonuje czynności administratora SILP.
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest
obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia w celu ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej, a w sytuacji braku takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego
organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu
ochronę lasów przed szkodnictwem.
c) Dział Administracyjno-Gospodarczy – kierowany przez sekretarza.
Do zadań działu w szczególności należy:
realizacja zadań wynikających z całokształtu zagadnień obejmujących pełną obsługę administracyjną nadleśnictwa: prowadzenie spraw związanych z sekretariatem nadleśnictwa, zaopatrzeniem, remontami, zakupami oraz budową środków trwałych infrastruktury nadleśnictwa, transportem i jego ewidencją, umowami dzierżaw i najmu mieszkań, budynków i budowli, podatkami lokalnymi, organizacją i realizacją zamówień publicznych, a także koordynacją spraw dotyczących instrukcji kancelaryjnej i archiwalnej oraz prowadzeniem spraw związanych z inwentaryzacją składników majątkowych nadleśnictwa. Wykonuje czynności administratora SILP.
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest
obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim
do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia w celu ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej, a w sytuacji braku takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu
ochronę lasów przed szkodnictwem
d) Posterunek Straży Leśnej – kierowany przez komendanta.
Do zadań posterunku w szczególności należy:
prowadzenie spraw związanych z analizą stanu zagrożenia szkodnictwem leśnym, zapobieganiem, zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i sporządzaniem sprawozdawczości w tym zakresie, nadzorowanie pracy podległych Strażników Leśnych, prowadzenie magazynu broni oraz spraw związanych z zakresem obronności i spraw niejawnych.
Straż Leśna, jako formacja ochronna, posiadająca odpowiednie
uprawnienia zobowiązana jest przede wszystkim do:
- wykonywania czynności związanych ze ściganiem sprawców przestępstw i
wykroczeń szkodnictwa leśnego,
- udzielania leśniczemu pomocy w ochronie lasu przed szkodnictwem
leśnym i zwalczaniu szkodnictwa leśnego,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu
ochronę lasów przed szkodnictwem,
- korzystanie z przysługujących uprawnień do zwalczania szkodnictwa
leśnego
2) Samodzielne stanowiska pracy:
a) inżynier nadzoru – do zadań, którego w szczególności należy: prowadzenie kontroli funkcjonalnej w nadleśnictwie w zakresie ustalonym przez nadleśniczego lub zastępcę nadleśniczego. Współpracuje z zastępcą nadleśniczego w sprawach dotyczących planowania gospodarczego, koordynacji i realizacji prac gospodarczych w nadleśnictwie. Prowadzi sprawy związane z bezpieczeństwem i higieną pracy (BHP ).
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia w celu
ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa
leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej, a w sytuacji braku
takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego
rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń
popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu ochronę
lasów przed szkodnictwem
b) ds. pracowniczych - prowadzi całokształt spraw pracowniczych w rozumieniu Kodeksu pracy, PUZP dla pracowników PGL LP oraz innych unormowań prawnych obowiązujących w tym zakresie. W szczególności zobowiązane jest do prowadzenia: ewidencji osobowej, spraw związanych z płacami oraz szkoleniami pracowników.
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia w celu
ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa
leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej, a w sytuacji braku
takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego
rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń
popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu ochronę
lasów przed szkodnictwem
§ 5.
1. Leśnictwo – kierowane jest przez leśniczego.
Leśniczy odpowiedzialny jest za całokształt spraw związanych z prowadzeniem gospodarki leśnej w leśnictwie, ochroną przed szkodnictwem leśnym i jego zwalczaniem.
Leśniczy podporządkowany jest bezpośrednio zastępcy nadleśniczego.
Leśniczy wykonuje swoje zadania przy pomocy podleśniczego, który jemu pośrednio podlega.
W czasie nieobecności leśniczego zastępuje go podleśniczy lub leśniczy
innego leśnictwa
Przekazanie leśnictwa na czas nieobecności leśniczego powinno odbywać się na podstawie łącznego powierzenia mienia, uregulowanego umową o współodpowiedzialności, zawartą na piśmie przez pracodawcę, leśniczego i podleśniczego, określającą zakres odpowiedzialności poszczególnych pracowników.
2. Obowiązki leśniczego:
- zadaniem leśniczego, w zakresie ochrony lasów przed szkodnictwem, jest
systematyczne obserwowanie lasu i innego powierzenia mienia na terenie
leśnictwa w celu ich ochrony przed szkodnictwem. Ochrona ta ma polegać
głównie na zapobieganiu i ujawnianiu szkodnictwa leśnego, zabezpieczaniu
dowodów, w tym podejmowaniu wstępnych czynności w celu ustalenia sprawcy
oraz zgłaszaniu zaistniałych przestępstw i wykroczeń.
- leśniczy wykonuje swoje obowiązki ochrony mienia na terenie całego leśnictwa
od daty objęcia stanowiska,
- każdy ujawniony przypadek kradzieży lub innego działania na szkodę Skarbu
Państwa, leśniczy ma obowiązek zgłosić do nadleśnictwa na piśmie.
W sytuacjach nie cierpiących zwłoki zgłoszenie powinno być przekazane drogą
telefoniczną lub radiową i skierowane – w miarę możliwości – bezpośrednio do
Straży Leśnej lub najbliższego organu Policji, który będzie mógł podjąć czynności
w niezbędnym zakresie. Niezależne od przekazanego zawiadomienia, leśniczy
rejestruje dany przypadek w ewidencji szkód leśnictwa i potwierdza pisemnym
meldunkiem skierowanym do nadleśniczego.
- leśniczy jest zobowiązany do:
a) udzielania informacji i pomocy, prowadzącemu daną sprawę, ułatwiających ustalenie sprawców przestępstw lub wykroczeń,
b) podejmowania i realizowania takich działań z zakresu prewencji i edukacji, które przyczyniają się do ograniczenia skali szkodnictwa,
c) korzystania z przysługujących mu uprawnień do zwalczania szkodnictwa leśnego.
3. Obowiązki podleśniczego:
- podleśniczy ma za zadanie pomagać leśniczemu w wykonywaniu obowiązków w
zakresie ochrony mienia i zwalczania szkodnictwa leśnego,
- do zadań podleśniczego należy systematyczne obserwowanie lasu i innego
powierzonego mienia w celu ich ochrony przed szkodnictwem. Ochrona ta ma
polegać głównie na zapobieganiu i ujawnianiu szkodnictwa leśnego,
zabezpieczaniu dowodów, w tym podejmowaniu wstępnych czynności w celu
ustalenia sprawcy oraz zgłaszaniu leśniczemu zaistniałych przestępstw i
wykroczeń,
- każdy ujawniony przypadek kradzieży lub innego działania na szkodę Skarbu
Państwa, podleśniczy ma obowiązek zgłosić leśniczemu. W sytuacjach nie
cierpiących zwłoki zgłoszenie powinno być przekazane drogą telefoniczną lub
radiową i skierowane – w miarę możliwości - bezpośrednio do Straży Leśnej lub
najbliższego organu Policji, który będzie mógł podjąć czynności w niezbędnym
zakresie,
- podleśniczy jest zobowiązany do udzielenia informacji i pomocy, prowadzącemu
daną sprawę, ułatwiających ustalenie sprawców przestępstw lub wykroczeń.
§ 6.
Obsługa prawna nadleśnictwa realizowana jest systemem zleconym zewnętrznej kancelarii prawnej.
1. Zasięgnięcia opinii prawnej wymagają między innymi sprawy:
a/ wydanie aktu prawnego o charakterze ogólnym,
b/ indywidualne, skomplikowane pod względem prawnym,
c/ zawarcie lub rozwiązanie umowy, porozumień i wynikających z tego zobowiązań i należności
d/ rozwiązywanie z pracownikiem umowy o pracę bez okresu wypowiedzenia,
e/ odmowy uznania zgłoszonych roszczeń,
f/ związane z postępowaniem przed organami orzekającymi w sprawach cywilnych,
g/ zawarcia ugody w sprawach majątkowych,
h/ dotyczące umorzeń wierzytelności,
WYKAZ LEŚNICTW NADLEŚNICTWA MIRCZE
1. Leśnictwo Cichobórz
2. Leśnictwo Terebiń
3. Leśnictwo Tuczapy
4. Leśnictwo Dołhobyczów
5. Leśnictwo Witków
6. Leśnictwo Telatyn
7. Leśnictwo Tarnoszyn
8.Leśnictwo Szkółka Tarnoszyn