Asset Publisher
Narciarstwo biegowe
O ile skoki narciarskie to sport dla wyczynowców, to biegać na nartach może prawie każdy. A leśne ścieżki wydają się do tego wręcz stworzone.
Narciarstwo biegowe jest o wiele mniej popularne od zjazdowego, choć łatwiejsze do uprawiania. Nie trzeba wyjeżdżać w góry, nie potrzeba jest infrastruktura z wyciągami i kolejkami (nie trzeba też stać w kolejkach do nich). Wystarczą narty, kijki i rozległy, zaśnieżony teren. No właśnie, zaśnieżony. To zapewne kapryśna aura jest przyczyną małej popularności narciarstwa biegowego. Tras do biegania nie da się sztucznie zaśnieżać, jak to się robi na stokach. Na szczęście, w ostatnich latach przez przynajmniej kilka tygodni w roku można liczyć na dostatek białego puchu...
Gdzie szukać terenów do biegania? Oczywiście w lasach. Nadają się do tego prawie wszystkie szlaki i ścieżki turystyczne wytyczone przez leśników. Samych szlaków pieszych jest dziś w Lasach Państwowych ponad 22 tysiące. Drugie tyle mamy szlaków rowerowych i konnych, które również świetnie mogą służyć temu celowi. W efekcie każdy mieszkaniec Polski, niezależnie w którym zakątku kraju się znajduje, w ciągu 30 minut dojedzie samochodem do miejsca, gdzie da się pobiegać na nartach. O najbliższych trasach można się dowiedzieć z serwisu Czaswlas.pl lub w siedzibie nadleśnictwa.
Zanim pójdziesz do sklepu
Przed inwestowaniem w sprzęt warto najpierw sprawdzić czy to rzeczywiście sport dla nas. Zanim pójdziemy więc do sklepu, najlepiej jest skorzystać z wypożyczalni. W Warszawie za komplet nart z kijami i buty zapłacimy 10-25 zł za godzinę lub 25-60 zł za dobę. W mniejszych miastach ceny są zbliżone do dolnych stawek spotykanych w stolicy.
Decydując się na zakup nart biegowych, najpierw należy sobie zadać pytanie: jak będziemy biegać? Początkujący, na pewno powinien odpuścić sobie narty wyczynowe, dla zawodowców, i raczej nie zastanawiać nad nartami sportowymi, przeznaczonymi do startów w zawodach dla amatorów.
Naukę najlepiej zacząć na nartach klasy turystycznej. Wielu producentów wyróżnia jednak zamiast niej trzy jeszcze węższe kategorie. Narty fitness są przeznaczone dla osób regularnie biegających na nartach, traktujących tę dyscyplinę jako normalną aktywność fizyczną, ale niemających zacięcia sportowego. Rekreacyjne polecane są dla osób, dla których to rodzaj turystyki, jeżdżących czasami poza przygotowanymi trasami, w łagodnym terenie – dlatego narty takie są nieco szersze, by nie zapadały się w śniegu. Deski back country przeznaczone są do poruszania się po trudniejszym terenie. Są nie tylko szersze, ale i krótsze. Często mają wzmacniane krawędzie.
Dla początkujących zdecydowanie najlepszym wyborem będą narty rekreacyjne: stabilniejsze i nieco wolniejsze. Niektórzy firmy oferują też inne narty dla mężczyzn i inne dla kobiet. Te dla pań, poza odmienną kolorystyką, są często nieco sztywniejsze, co ułatwia bieganie.
W jakim stylu
Kolejną ważną sprawą do rozważenia jest styl, którym zamierzamy biegać. Jeśli dopiero zaczynamy naszą przygodę z biegówkami, będzie to z pewnością styl klasyczny. Jest spontaniczny - nasze ciało wykonuje ruchy zbliżone są do tych, co przy chodzeniu lub bieganiu - łatwiejszy do opanowania, niż bardziej - techniczny – styl łyżwowy. Ten może się okazać naturalny dla osób, które regularnie jeżdżą na rolkach - jest o ok. 10-15 proc. szybszy od klasycznego, ale też wymaga od biegacza lepszej kondycji.
Przewaga stylu klasycznego nad łyżwowym polega m.in. na tym, że można nim biegać nawet w kopnym śniegu i w trudnym terenie. Drugi wymaga szerokich i ubitych tras, takich jakie spotkamy w zasadzie tylko na zawodach.
Narty do stylu klasycznego są o 10-20 cm dłuższe od tych do stylu łyżwowego, a kijki o 10-15 cm krótsze. Deski klasyczne są dużo bardziej wygięte (środkowa część unosi się nad podłożem), noski są wyższe, a taliowanie głębsze (ułatwia to skręcanie). Są też elastyczniejsze. Wybierając sprzęt, powinniśmy przyjrzeć się ślizgom. W połowie dostępnych na rynku nart do stylu klasycznego ślizg pod stopą biegacza ma fakturę przypominającą rybią łuskę - taka budowa ślizgu ułatwia narciarzowi odbicie się. W klasycznych ślizg pod stopą trzeba smarować „na trzymanie", a na pozostałej długości - „na poślizg". Narty z rybią łuską na ślizgu są więc łatwiejsze w przygotowaniu, ale też nieco wolniejsze.
Fachowcy nie polecają zakupu nart uniwersalnych. Bieganie na nich sprawi mniej przyjemność, niż na przeznaczonych do konkretnego stylu. Niemożliwe jest też bieganie na przemian różnymi stylami podczas jednego wypadu, bowiem konieczne jest zastosowanie odmiennej techniki smarowania.
Biegówki różnią się od siebie także sztywnością, choć zwykle dotyczy to sprzętu wyczynowego i sportowego. Generalną zasadą jest, że im narciarz jest cięższy i silniejszy, tym sztywniejsze narty może wybrać.
Buty dobieramy do rodzaju nart, których będziemy używać. Przy stylu klasycznym buty są nieco niższe i mają bardziej elastyczną podeszwę niż przy stylu łyżwowym.
Ubrania nie są, na szczęście, tak kosztowną inwestycją, jak w wypadku narciarstwa zjazdowego. Włożyć można ocieplane legginsy, a nawet spodnie rowerowe. Zupełnie natomiast nie sprawdzą się kombinezony, których używamy na stoku narciarskim - są zbyt obcisłe i sztywne, przez co krępują ruchy. Nie ma potrzeby, przynajmniej na początku, inwestować w bardzo drogie kurtki, technologiczne bluzy i termiczną bieliznę. Dopóki nasz bieg na nartach będzie przypominał codzienny spacer, możemy z powodzeniem używać codziennych ubrań, o ile będą chroniły przed wiatrem. Dopiero kiedy zaczniemy uprawiać ten sport intensywnie, pomyślmy o zakupie specjalistycznego stroju.
Spacer na deskach
Bieganie na nartach wpływa na nasz organizm podobnie, jak nordic walking, który przecież powstał jako forma letnich treningów dla… uprawiających bieganie na nartach. Sunąc na biegówkach, wykorzystujemy dwa razy więcej mięśni niż podczas chodzenia, a prawdopodobieństwo nabawienia się kontuzji nie jest większe niż czasie zwykłego chodzenia po śniegu. Już w czasach prehistorycznych mieszkańcy Północnej Europy zaczęli używać czegoś, co przypominało narty, właśnie po to, by ułatwić sobie poruszanie się po pokrytym śniegiem terenie. A we współczesnej Skandynawii każdy, przynajmniej raz w życiu, miał biegówki na nogach.
To doskonały zimowy trening dla tych, którzy na co dzień biegają lub jeżdżą na rolkach, a także świetnym sposób na wzmocnienie nóg dla wszystkich planujących ferie na stoku narciarskim. Szczególnie zdrowe jest uprawianie tego sportu w lesie, gdzie powietrze jest wspaniałe, bez porównania czystsze niż w mieście, w którym przebywamy na co dzień, a cisza i spowite w bieli drzewa podziałają na nas kojąco. Czego chcieć więcej?
Asset Publisher
Asset Publisher
Organizacja nadleśnictwa
Organizacja nadleśnictwa
fot. Mariusz Nagadowski
Nadleśnictwo Mircze jest jedną z 25 jednostek podległych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Położone w 1 obrębie leśnym i podzielone jest na 8 leśnictw .
Regulamin organizacyjny
§ 1
Regulamin organizacyjny nadleśnictwa ustala w szczególności:
1) Postanowienia ogólne dotyczące kompetencji nadleśniczego,
2) Rodzaje podstawowych komórek organizacyjnych oraz ramowe zakresy ich działania,
3) Stanowiska kierowania poszczególnymi komórkami organizacyjnymi.
§ 2
Strukturę organizacyjną nadleśnictwa stanowią:
1) biuro nadleśnictwa, składające się z:
a) działów,
b) samodzielnych stanowisk pracy;
2) leśnictwa
§ 3
1. Nadleśniczy kieruje całokształtem działalności nadleśnictwa na zasadzie jednoosobowego kierownictwa i ponosi za nią pełną odpowiedzialność,
a także reprezentuje nadleśnictwo na zewnątrz.
2. Nadleśniczy wydaje zarządzenia i decyzje obowiązujące na obszarze nadleśnictwa w szczególności ustala, wdraża i aktualizuje regulamin organizacyjny, regulamin kontroli wewnętrznej i regulamin pracy. Nadleśniczy zatrudnia i zwalnia pracowników nadleśnictwa.
3. Nadleśniczy może upoważnić osoby do podejmowania w jego imieniu decyzji w określonych przez niego sprawach.
4. W razie nieobecności nadleśniczego pracą nadleśnictwa kieruje zastępca
nadleśniczego, w razie nieobecności zastępcy nadleśniczego – wyznaczony przez nadleśniczego inny pracownik nadleśnictwa.
§ 4
1.W skład biura nadleśnictwa wchodzą komórki organizacyjne, które realizują niżej wymienione zadania:
1) Działy:
a) Dział Gospodarki Leśnej – kierowany przez zastępcę nadleśniczego.
Do zadań działu w szczególności należy:
realizacja zadań z zakresu nasiennictwa, selekcji, szkółkarstwa, hodowli lasu, ochrony lasu, w tym ochrony przeciwpożarowej, ochrony przyrody, łowiectwa, zagospodarowania, użytkowania i urządzania lasu oraz edukacji. Zastępca nadleśniczego w szczególności nadzoruje i prowadzi sprawy związane ze sprzedażą drewna, obrotem materiałowym, a także dotyczące stanu posiadania, ewidencji lasów i gruntów oraz ich udostępniania; nadzoruje realizację zadań związanych z prowadzeniem gospodarki leśnej w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa
(w zakresie powierzonym przez kierownika urzędu administracji publicznej). Prowadzi i nadzoruje całokształt zagadnień związanych z utrzymaniem spójności, funkcjonalności i bezpieczeństwa SILP oraz SILP, z obsługą systemu informatycznego nadleśnictwa i urządzeń peryferyjnych oraz internetowych portali. Wykonuje czynności administratora SILP.
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest
obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia
w celu ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej,
a w sytuacji braku takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu ochronę lasów przed szkodnictwem
b) Dział Finansowo-Księgowy – kierowany przez główny księgowego.
Do zadań działu w szczególności należy:
wykonywanie zadań związanych z prowadzeniem spraw dotyczących gospodarki finansowej nadleśnictwa, kontroli poprawności ewidencji księgowej prowadzonej w ramach kontroli wewnętrznej dokumentów finansowo-księgowych nadleśnictwa, windykacji wszystkich należności. Opracowuje regulamin kontroli wewnętrznej i obiegu dokumentów w nadleśnictwie oraz zestawienia planów finansowo-gospodarczych, prowadzi kasę nadleśnictwa, rachunkowość, nalicza płace pracowników nadleśnictwa, prowadzi sprawy związane z ubezpieczeniami, zajmuje się kontrolą formalno-rachunkową, analizą i sprawozdawczością finansowo-księgową. Wykonuje czynności administratora SILP.
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest
obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia w celu ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej, a w sytuacji braku takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego
organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu
ochronę lasów przed szkodnictwem.
c) Dział Administracyjno-Gospodarczy – kierowany przez sekretarza.
Do zadań działu w szczególności należy:
realizacja zadań wynikających z całokształtu zagadnień obejmujących pełną obsługę administracyjną nadleśnictwa: prowadzenie spraw związanych z sekretariatem nadleśnictwa, zaopatrzeniem, remontami, zakupami oraz budową środków trwałych infrastruktury nadleśnictwa, transportem i jego ewidencją, umowami dzierżaw i najmu mieszkań, budynków i budowli, podatkami lokalnymi, organizacją i realizacją zamówień publicznych, a także koordynacją spraw dotyczących instrukcji kancelaryjnej i archiwalnej oraz prowadzeniem spraw związanych z inwentaryzacją składników majątkowych nadleśnictwa. Wykonuje czynności administratora SILP.
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest
obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim
do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia w celu ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej, a w sytuacji braku takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu
ochronę lasów przed szkodnictwem
d) Posterunek Straży Leśnej – kierowany przez komendanta.
Do zadań posterunku w szczególności należy:
prowadzenie spraw związanych z analizą stanu zagrożenia szkodnictwem leśnym, zapobieganiem, zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i sporządzaniem sprawozdawczości w tym zakresie, nadzorowanie pracy podległych Strażników Leśnych, prowadzenie magazynu broni oraz spraw związanych z zakresem obronności i spraw niejawnych.
Straż Leśna, jako formacja ochronna, posiadająca odpowiednie
uprawnienia zobowiązana jest przede wszystkim do:
- wykonywania czynności związanych ze ściganiem sprawców przestępstw i
wykroczeń szkodnictwa leśnego,
- udzielania leśniczemu pomocy w ochronie lasu przed szkodnictwem
leśnym i zwalczaniu szkodnictwa leśnego,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu
ochronę lasów przed szkodnictwem,
- korzystanie z przysługujących uprawnień do zwalczania szkodnictwa
leśnego
2) Samodzielne stanowiska pracy:
a) inżynier nadzoru – do zadań, którego w szczególności należy: prowadzenie kontroli funkcjonalnej w nadleśnictwie w zakresie ustalonym przez nadleśniczego lub zastępcę nadleśniczego. Współpracuje z zastępcą nadleśniczego w sprawach dotyczących planowania gospodarczego, koordynacji i realizacji prac gospodarczych w nadleśnictwie. Prowadzi sprawy związane z bezpieczeństwem i higieną pracy (BHP ).
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia w celu
ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa
leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej, a w sytuacji braku
takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego
rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń
popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu ochronę
lasów przed szkodnictwem
b) ds. pracowniczych - prowadzi całokształt spraw pracowniczych w rozumieniu Kodeksu pracy, PUZP dla pracowników PGL LP oraz innych unormowań prawnych obowiązujących w tym zakresie. W szczególności zobowiązane jest do prowadzenia: ewidencji osobowej, spraw związanych z płacami oraz szkoleniami pracowników.
Ochrona mienia oraz ochrona lasów przed szkodnictwem leśnym jest obowiązkiem wszystkich pracowników i zobowiązani są przede wszystkim do:
- systematycznego obserwowania stanu lasu i innego powierzonego mienia w celu
ochrony przed szkodnictwem,
- niezwłocznego zgłoszenia wszystkich zauważonych przypadków szkodnictwa
leśnego bezpośredniemu przełożonemu lub Straży Leśnej, a w sytuacji braku
takiej możliwości zgłosić bezpośrednio do najbliższego organu Policji.
- współdziałanie ze Strażą Leśną poprzez udzielanie na podstawie posiadanego
rozeznania informacji ułatwiających wykrycie sprawców przestępstw i wykroczeń
popełnionych na szkodę Lasów Państwowych,
- prowadzenie działań prewencyjnych i edukacyjnych mających na celu ochronę
lasów przed szkodnictwem
§ 5.
1. Leśnictwo – kierowane jest przez leśniczego.
Leśniczy odpowiedzialny jest za całokształt spraw związanych z prowadzeniem gospodarki leśnej w leśnictwie, ochroną przed szkodnictwem leśnym i jego zwalczaniem.
Leśniczy podporządkowany jest bezpośrednio zastępcy nadleśniczego.
Leśniczy wykonuje swoje zadania przy pomocy podleśniczego, który jemu pośrednio podlega.
W czasie nieobecności leśniczego zastępuje go podleśniczy lub leśniczy
innego leśnictwa
Przekazanie leśnictwa na czas nieobecności leśniczego powinno odbywać się na podstawie łącznego powierzenia mienia, uregulowanego umową o współodpowiedzialności, zawartą na piśmie przez pracodawcę, leśniczego i podleśniczego, określającą zakres odpowiedzialności poszczególnych pracowników.
2. Obowiązki leśniczego:
- zadaniem leśniczego, w zakresie ochrony lasów przed szkodnictwem, jest
systematyczne obserwowanie lasu i innego powierzenia mienia na terenie
leśnictwa w celu ich ochrony przed szkodnictwem. Ochrona ta ma polegać
głównie na zapobieganiu i ujawnianiu szkodnictwa leśnego, zabezpieczaniu
dowodów, w tym podejmowaniu wstępnych czynności w celu ustalenia sprawcy
oraz zgłaszaniu zaistniałych przestępstw i wykroczeń.
- leśniczy wykonuje swoje obowiązki ochrony mienia na terenie całego leśnictwa
od daty objęcia stanowiska,
- każdy ujawniony przypadek kradzieży lub innego działania na szkodę Skarbu
Państwa, leśniczy ma obowiązek zgłosić do nadleśnictwa na piśmie.
W sytuacjach nie cierpiących zwłoki zgłoszenie powinno być przekazane drogą
telefoniczną lub radiową i skierowane – w miarę możliwości – bezpośrednio do
Straży Leśnej lub najbliższego organu Policji, który będzie mógł podjąć czynności
w niezbędnym zakresie. Niezależne od przekazanego zawiadomienia, leśniczy
rejestruje dany przypadek w ewidencji szkód leśnictwa i potwierdza pisemnym
meldunkiem skierowanym do nadleśniczego.
- leśniczy jest zobowiązany do:
a) udzielania informacji i pomocy, prowadzącemu daną sprawę, ułatwiających ustalenie sprawców przestępstw lub wykroczeń,
b) podejmowania i realizowania takich działań z zakresu prewencji i edukacji, które przyczyniają się do ograniczenia skali szkodnictwa,
c) korzystania z przysługujących mu uprawnień do zwalczania szkodnictwa leśnego.
3. Obowiązki podleśniczego:
- podleśniczy ma za zadanie pomagać leśniczemu w wykonywaniu obowiązków w
zakresie ochrony mienia i zwalczania szkodnictwa leśnego,
- do zadań podleśniczego należy systematyczne obserwowanie lasu i innego
powierzonego mienia w celu ich ochrony przed szkodnictwem. Ochrona ta ma
polegać głównie na zapobieganiu i ujawnianiu szkodnictwa leśnego,
zabezpieczaniu dowodów, w tym podejmowaniu wstępnych czynności w celu
ustalenia sprawcy oraz zgłaszaniu leśniczemu zaistniałych przestępstw i
wykroczeń,
- każdy ujawniony przypadek kradzieży lub innego działania na szkodę Skarbu
Państwa, podleśniczy ma obowiązek zgłosić leśniczemu. W sytuacjach nie
cierpiących zwłoki zgłoszenie powinno być przekazane drogą telefoniczną lub
radiową i skierowane – w miarę możliwości - bezpośrednio do Straży Leśnej lub
najbliższego organu Policji, który będzie mógł podjąć czynności w niezbędnym
zakresie,
- podleśniczy jest zobowiązany do udzielenia informacji i pomocy, prowadzącemu
daną sprawę, ułatwiających ustalenie sprawców przestępstw lub wykroczeń.
§ 6.
Obsługa prawna nadleśnictwa realizowana jest systemem zleconym zewnętrznej kancelarii prawnej.
1. Zasięgnięcia opinii prawnej wymagają między innymi sprawy:
a/ wydanie aktu prawnego o charakterze ogólnym,
b/ indywidualne, skomplikowane pod względem prawnym,
c/ zawarcie lub rozwiązanie umowy, porozumień i wynikających z tego zobowiązań i należności
d/ rozwiązywanie z pracownikiem umowy o pracę bez okresu wypowiedzenia,
e/ odmowy uznania zgłoszonych roszczeń,
f/ związane z postępowaniem przed organami orzekającymi w sprawach cywilnych,
g/ zawarcia ugody w sprawach majątkowych,
h/ dotyczące umorzeń wierzytelności,
WYKAZ LEŚNICTW NADLEŚNICTWA MIRCZE
1. Leśnictwo Cichobórz
2. Leśnictwo Terebiń
3. Leśnictwo Tuczapy
4. Leśnictwo Dołhobyczów
5. Leśnictwo Witków
6. Leśnictwo Telatyn
7. Leśnictwo Tarnoszyn
8.Leśnictwo Szkółka Tarnoszyn