Asset Publisher Asset Publisher

CERTYFIKATY

Zasady gospodarki leśnej prowadzonej na terenie Nadleśnictwa Mircze są zgodne z zasadami i kryteriami PEFC

Certyfikacja gospodarki leśnej to procedura, w wyniku której niezależna organizacja potwierdza prowadzenie tej gospodarki zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami.

Gospodarka leśna w Nadleśnictwie Mircze poddawana jest certyfikacji od 2002r. Nadleśnictwo Mircze posiada przyznany certyfikat:

  • certyfikat PEFC (Programme for the Endorsement of Forest Certification),

Certyfikat ten potwierdzaja, że gospodarka leśna w lasach Lubelszczyzny prowadzona jest zgodnie z obowiązującymi przepisami z jednoczesnym przestrzeganiem zasad: zrównoważonego rozwoju, zachowania trwałości lasów i ochrony przyrody.

PEFC jest organizacją pozarządową, której cel to wspieranie zasad zrównoważonej gospodarki leśnej. Pełni ona funkcję międzynarodowej organizacji, która ocenia i uznaje krajowe systemy certyfikacji leśnej. Te krajowe systemy opierają się na międzyrządowych zasadach promowania zrównoważonej gospodarki leśnej. By móc sprzedawać produkty oznaczone jako certyfikowane przez PEFC, zarządzający lasami muszą uzyskać certyfikat gospodarki leśnej, zaś przedsiębiorstwa biorące udział w procesie przetwarzania i handlu drewnem muszą uzyskać certyfikat kontroli pochodzenia produktu CoC. System certyfikacji PEFC funkcjonuje od 1999 r. i jest obecnie najbardziej rozpowszechnionym systemem certyfikacyjnym lasów w Europie. Europejskie kraje o największej powierzchni lasów certyfikowanych w systemie PEFC to: Finlandia (21,1 mln. ha), Szwecja (9,4 mln. ha), Norwegia (9,1 mln. ha), Niemcy (7,4 mln. ha ) i Polska (7,3 mln. ha).

Nadleśnictwo Mircze otrzymało certyfikat PEFC ważny do 09.01.2025 roku. Certyfikat ten jest przyznawany na okres trzech lat. W celu zachowania ważności certyfikatu w losowo wybranych nadleśnictwach RDLP Lublin corocznie przeprowadzane są audyty nadzoru (sprawdzające).

Przeczytaj więcej o certyfikacji w Lasach Państwowych

Resources to get


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Położenie

Położenie

Nadleśnictwo Mircze znajduje się na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Zasięg terytorialny nadleśnictwa wynosi 98 324 ha.

    Na tej powierzchni jest wg stanu na 1.01.2019 r. 10 615 ha lasów z tego 87,1 % Lasów Państwowych oraz 12,9% lasów innych własności. Wprowadzenie programów zalesiania gruntów zbędnych i nieprzydatnych do produkcji rolnej powoduje, że powierzchnia lasów prywatnych powoli, ale systematycznie w ostatnich latach ulega powiększeniu. Lasy Nadleśnictwa Mircze są bardzo rozproszone i tworzą ok. 150 kompleksów. Największy kompleks zwartego lasu – Lasy Dołhobyczowskie zajmują 1 729 ha (1 420 ha Leśnictwo Dołhobyczów oraz 309 ha lasy niepaństwowe). Pod względem administracyjnym Nadleśnictwo Mircze położone jest w obrębie dwóch powiatów województwa lubelskiego: Hrubieszów oraz Tomaszów Lubelski.
Pod względem regionalizacji przyrodniczo-leśnej tereny te leżą w Krainie Małopolskiej, w mezoregionach Zamojsko-Hrubieszowskim i Wyżyny Zachodnio-Wołyńskiej (Zielony R. Kliczkowska A. Regionalizacjia przyrodniczo-leśna Polski 2010). Tutejsze gleby należą w przeważającej części do działu gleb autogenicznych i rzędów: gleby brunatnoziemne i czarnoziemne. Powstały one w warunkach klimatu kontynentalnego i umiarkowanego suchego przy udziale roślinności łąkowo-stepowej i leśno-stepowej. Na tutejszym obszarze przeważa wpływ klimatu kontynentalnego, który charakteryzuje się bardzo upalnym latem oraz mroźną i śnieżną zimą. Występują tu również długie okresy upalne i bezdeszczowe. Jednak ze względu na bardzo dużą pojemność sorpcyjną i retencyjną tutejszych gleb okresy susz fizjologicznych są bardzo rzadkie i nie mają one większego znaczenia. Dlatego też głównym typem siedliskowym jest las świeży, który stanowi 63,3% powierzchni leśnej (Siedliskowy typ lasu TSL – podstawowa jednostka klasyfikacji siedlisk leśnych, gdzie głównymi elementami różnicującymi są żyzność i wilgotność gleby). Głównym gatunkiem lasotwórczym tutejszych lasów jest dąb szypułkowy, który występuje na 50,04% powierzchni, w dalszej kolejności występują: sosna pospolita 14,34%, brzoza (głównie brodawkowata) 13,48%, grab pospolity 11,92%, jesion wyniosły 0,26%, pozostałe 9,96% zajmują: klon jawor, klon zwyczajny, osika, czereśnia ptasia, modrzew europejski, buk zwyczajny i topole.